صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه: 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

نگاهی به فیلم "آقا یوسف"

ما برای "فصل" کردن آمدیم

:: 19 بهمن 1389  12:25:55 PM  ::

امیر قادری

سی نت: دارم سعی می‌کنم درباره فیلم‌های خیلی بد جشنواره ننویسم. فیلم خوب هم که هنوز ندیده‌ایم. می‌ماند آقا یوسف علی رفیعی که رفتیم دوستش داشته باشیم. نه فقط به خاطر فیلم اول دکتر، ماهی‌ها عاشق می‌شوند که اثر دلپذیری بود که همچنین به خاطر خاطره تئاترهای بی ادا و پر از تصویر و ایده و درک تاریخی‌اش. پس با حسن نیت رفتیم تماشای آقا یوسف که متاسفانه فیلم خوبی نبود. خسته شدم. داستانش شخصیت‌های متفاوتی داشت که قرار بود مسیر زندگی‌شان از طریق یک شخصیت مرکزی به یکدیگر پیوند بخورد که نمی‌خورد. مسیر داستان را نمی‌توانستم تشخیص بدهم و در اغلب زمان قصه متوجه نمی‌شدم نقطه اتکایش کجاست. در مسیر پیشرفت فیلم، مدام دنبال تکیه گاهی می‌گشتم و نمی‌یافتم. از آن همه خوش ذوقی و لطافت ماهی‌ها عاشق می‌شوند، در آقا یوسف خبر و اثری نیست. در آن جا انرژی و تمنای زندگی می‌دیدی و در این فیلم دوم، همه چیز به سمت کاهش و کمبود میل می‌کند. حیران مانده‌ام چطور هنرمندی که چند سال پیش چنان وصل ای را، حاصل از تغییر مسیر و تجربه سخت حاصل سالیان، تصویر می‌کرد، این چنین به روایت‌گر جدایی‌ها تبدیل شده. بی هیچ ایمانی نه که روایت جدایی‌ها، خود به یک اثر هنری خود بسنده تبدیل شود. انگار خالق اثر دنبال بهانه می‌گردد تا آدم‌ها را از هم جدا کند. ناامیدی مفرط بی توجیهی در فیلم دیده می‌شود و وقتی ذوق همراهانم را موقع تماشای فیلم از تماشای کوچک‌ترین نشانه‌های زندگی در فیلم می‌دیدم (از جمله آن نمای کوتاه و گذرای نیمرو و املت!) دلم سوخت که چرا، معدود کسانی هم که می‌توانند این امتیاز را به مردمان امروز ببخشند، از آن دریغ می‌کنند. ایمان به داستان قدرت می‌بخشد و بی‌ایمانی و جدایی، چنین گسستی بی‌نظمی را به آن تحمیل می‌کند.

نکته قابل ذکری ندیدم. رفیعی نه خواسته فضا و روابط معمول جنوب شهر را بازسازی کند و نه به واقعیت تازه‌ای رسیده. بازی‌ها خوب نیست متاسفانه انتظار نداشتم مهدی هاشمی موقع بازی در این فیلم، از پوسته‌ای که برای خودش در فیلم هیچ ساخته بود، بیرون نیامده باشد. بازی‌های خوب، یکی شاهرخ فروتنیان است موقع راه رفتن که کاراکتر پادرهوایش اجازه نمی‌دهد خودی نشان دهد و بعدی مریم سعادت که همیشه خوب است و در این فیلم هم از با استعدادترین بازیگران سینمای ایران است. حقش است بیشتر از این‌ها دیده شود.

امیدوارم به فیلم‌های بعدی. یکی از امیدهای جشنواره امسال‌مان این طوری از کف رفت.

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::

صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما  |   تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات

ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::