New Page 1

سی نت

 

صفحه اول - فیلم ها - نقد و یادداشت - ویدئو - هنرمندان - جدول فروش - نویسنده ها - جدول ارزشگذاری نویسندگان

پرسش و پاسخ   |  درباره ما   |   تماس با ما   |   تبلیغات  |   ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

انتخاب رنگ پس زمینه صفحه:  Back-White Back-Orange Back-Green Back-Brown Back-Blue Back-Gray Back-Blue Back-Yellow

جستجوی      در    

www.cinetmag.com - Advertise

جدیدترین شماره

ماهنامه سینمایی

«برش های کوتاه»

ویژه چهل نقش ماندگار

تاریخ سینما و تلویزیون ایران

.................................................

>> خرید نسخه الکترونیکی:

«فیدیبو»   |   «جار»

>> آرشیو شماره های گذشته

 

جدیدترین نقدها و یادداشت ها

arrow  «جیران»سریالی بر پایه حوادث واقعی تاریخ ایران است/ فیلمنامه جیران پس از بررسی‌های کامل فنی و حقوقی،‌ پروانه ساخت دریافت کرد

arrow  «شب های مافیا» شنبه ها و یکشنبه ها، «دراکولا» سه شنبه‌ها / برنامه‌های نوروزی فیلیمو برای تعطیلات نوروز ۱۴۰۰ اعلام شد

arrow  «دراکولا»ی مهران مدیری نوروز ۱۴۰۰ می‌آید / با ویشکا آسایش، محمد بحرانی، سیما تیرانداز، گلاره عباسی و نیما شعبان نژاد

arrow  تصویربرداری سریال تاریخی - عاشقانه «جیران» ادامه دارد

arrow  از حامد آهنگی و امیرمهدی ژوله تا مریم مومن و سیما تیرانداز / فینالیست های «شب های مافیا» مشخص شدند

arrow  «دختر شیطان» به شبکه خانگی آمد

arrow  صدور پروانه برای کاهانی کوچک + صدور چهار پروانه دیگر

arrow  همبازی شدن پرویز پرستویی و پسرش در سریال «هم گناه»

arrow  ژست رفاقتی مهران مدیری و پیمان قاسم‌خانی روی پوستر «هیولا»/ سریال جدید مهران مدیری با بازی فرهاد اصلانی از دوشنبه نهم اردیبهشت ماه منتشر می شود

arrow  در ابریشم عادت آسوده بودم / یادداشت حمید سلجوقی برای فیلم "پرویز" به بهانه عرضه در شبکه نمایش خانگی

 

پربیننده ترین نقدها و یادداشت ها

  New Page 1 New Page 1

فروش فیلم های روی پرده

:: به تومان ::

799,916,000

1 - شین

>> جدول کامل  -  فروش سال 0

New Page 1 New Page 1

تولیدات جدید

درب

درب ( هادی محقق)

بازیگران: هادی محقق، محمدظاهر اقبالی و روح الله برزگر

ضد

ضد (امیرعباس ربیعی)

بازیگران: مهدی نصرتی، لیلا زارع، لیندا کیانی، نادر سلیمانی، مهشید جوادی، روزبه رئوفی، مجید پتکی، عماد درویشی، شیرین آقاکاشی و جواد خانی

شهرک

شهرک (علی حضرتی)

بازیگران: ساعد سهیلی، کاظم سیاحی، مهتاب ثروتی، همایون ارشادی، رویا جاوید نیا، شاهرخ فروتنیان، مرتضی ضرابی، ساقی حاجی‌پور

۲۸۸۸

۲۸۸۸ (کیوان علیمحمدی، علی‌اکبر حیدری)

بازیگران: حمیدرضا پگاه، شیرین ‌اسماعیلی، مرتضی ‌اسماعیل ‌کاشی، سیاوش مفیدی، ساناز ‌مصباح، رضا داوودوندی، شیوا فلاحی، عادله ‌گرشاسبی، نرگس ‌محمدی، علی اوجی با یاری: حامد کمیلی، هادی ‌حجازی‌فر، امین ‌حیایی، کامبیز ‌دیرباز، سام ‌درخشانی، احمد ‌مهرانفر، کوروش ‌تهامی، سعید ‌چنگیزیان، کامران ‌تفتی، رامین ‌ناصرنصیر، میلاد ‌رحیمی

موقعیت مهدی

موقعیت مهدی (هادی ‌حجازی‌فر)

بازیگران: هادی ‌حجازی‌فر، ژیلا شاهی، وحید ‌آقاپور

شب طلایی

شب طلایی (یوسف حاتمی‌کیا)

بازیگران: محمدحسن ‌معجونی، یکتاناصر، مریم ‌سعادت، بهناز ‌جعفری، مسعود ‌کرامتی، سوگل ‌خلیق، بهناز ‌جعفری، سینا ‌رازانی، علی باقری، امیر محمدی، بابک ‌بهشاد، ناصر ‌هاشمی، بهادر ‌مالکی، زهرا ‌بهروزمنش، شکوفه ‌هاشمیان، علی پاشا، نساء افرنگه، پانته آ کیقبادی، فرسیما میرچی، سارینا یوسفی، علیرضا ساره درودی

هناس

هناس (حسین دارابی)

بازیگران: مریلا ‌زارعی، بهروز ‌شعیبی، وحید ‌رهبانی، سیاوش ‌طهمورث، سولماز ‌غنی، امین ‌میری، علیرضا نایینی، کوثر حیدری

ماهان

ماهان (حمید شاه حاتمی)

بازیگران: همایون ارشادی، رامین ناصرنصیر، امیررضا نظری، نگار جوکار و وحید رحیمیان

برف آخر

برف آخر (امیرحسین عسگری)

بازیگران: امین ‌حیایی، لادن ‌مستوفی، مجید ‌صالحی و نوشین مسعودیان

علفزار

علفزار (کاظم دانشی)

بازیگران: پژمان ‌جمشیدی، سارا ‌بهرامی، ستاره ‌پسیانی، ترلان ‌پروانه، مهدی زمین پرداز، عرفان ‌ناصری، یسنا ‌میرطهماسب، مائده ‌طهماسبی، رویا ‌جاویدنیا، فرخ ‌نعمتی، مهران ‌امام ‌بخش، ستایش ‌رجایی‌نیا، صدف اسپهبدی، متین حیدری نیا، محمد ‌معتضدی، بنیامین نوروزی، آدرینا توشه، حسین ولی‌زاده، علی امیرخلیلی، محمدمهدی احدی، ارشیا، توکلی، سپهر گندمی

>>  مشاهده لیست کامل تولیدات جدید

سی نت  >> اخبار و مطالب  >> مشاهده متن اخبار

اختصاصی سی نت (سینما شبکه)

در ابریشم عادت آسوده بودم / یادداشت حمید سلجوقی برای فیلم "پرویز" به بهانه عرضه در شبکه نمایش خانگی

:: 13 دی 1397  2:04:05 PM  ::

لوون هفتووان در فیلم

لوون هفتووان در فیلم "پرویز" ساخته مجید برزگر

 

سی نت: در همان ابتدای فیلم و بعد از تیتراژ، با شخصیتی فربه روبرو می‌شویم خیره به نقطه‌ای، با چشم‌هایی که استیصال ازشان می‌ریزد، نشسته در فاصله‌ی بین یک لباسشویی با «غلیان» ممتد و یک جین لباس «چرک». همین بشارتی‌ست برای دعوت به تماشای روایتی کند از زندگی ملال‌آور و نه خوش‌رنگ و تمیز یک آدم خاص که در خود می‌پیچد. اما این آدم خاص به چشم دیگران نمی‌آید چون با یک پدیده‌ی بر خلافِ ظاهر گُنده‌ و صورت گچی‌اش، به زلالی و سلامت یک «کودک» روبرو هستیم. این پدیده از فرط آرامی و بی‌آزاری‌اش است که دیدنی نیست و او را از خود به حاشیه می‌رانند.

پدیده‌ای در سینمای لَنگ در شخصیت‌محوریِ ما که می‌تواند در یاد بماند. با یک فیلم شخصیت‌محور طرفیم. با فیلمی که مصداقی درست برای مقوله‌ی «فرم منطبق بر محتوا»ست.

با فیلمی که در احساس‌گریزترین شکل ممکن به دنبال همراهی مخاطب است نه ترحم خریدن از وی.

«پرویز» متعلق به فیلمسازی‌ست که به لحاظ بصری زبان سینما می‌داند و هم اینکه مینی‌مالیست خوبی‌ست در پرداخت شخصیت و در روایت.

«پرویز» تا زمانی که در یک بسترِ «عادت» و «نظم» زندگی می‌کند، چیزی از خودِ «درون»اش بروز نمی‌دهد؛ چه اینکه نیازی هم به این ابراز نمی‌بیند. او در سایه‌ی این عادتِ منظم است که به حس امنیت دست پیدا کرده و نمی‌خواهد ترک عادت کند. چیزی که می‌گویند موجب مرض است! . حاضر است در قبال حفظ این عادت و نظم دست به اعمال کودکانه هم بزند(تلاش برای جلب توجه پدر به قیمت سگ‌کشی).

اما قبل از ترک عادت و روبرو شدن با سرنوشت ناگزیر تنهایی و تبعید به خود! در آن خانه‌ی جدید، جوشش و جنبشی در حد و اندازه های خودش به خرج می‌دهد تنها برای یک هدف؛ «دیده شدن». هدفی که همواره لگدمال بی‌انصافی و کم‌مهری آدم‌های اطرافش می‌شود. این جنبش می‌تواند به خرج دادن وسواس و دقت میکروسکوپی برای پختن غذایی باشد که باز هم به مذاق پدرِ با خُلقِ رباتیکش جور نیاید! یا راکت به دست ایستادن و تماشا کردنِ بازی بقیه‌ی بچه‌هایی که بازی‌اش نمی‌دهند یا سرویس بچه‌‌ی خانواده‌های شهرک شدن و...و...و... . جالب اینکه این آدم‌های اطراف(ساکنین شهرک) همه وابسته به سگ هم هستند و از بین رفتن تعدادی از سگ‌ها برایشان حکم یک بحران بزرگ دارد اما حقیقتا همین آدم‌های حیوان‌دوست و با حیوان مونس، چقدر بلدند با همدیگر ارتباط بگیرند؟!

این وضعیت زندگی؛ که از فیزیک خاصش به عنوان عامل تمایزی با دیگران و رانده شدن از اجتماع شروع می‌شود تا شکل زندگیِ دو نفره‌اش با پدر که چیزی جز غلام حلقه به گوش بودن برای او ندارد و از ریز تا درشت زندگی‌اش به میل دیگری‌ست( مجبور است قایمکی سیگار بکشد، با صدای خفه فوتبال ببیند، در نور بنشیند، با بطری آب نخورد، همواره در سمت راست میز غذاخوری بنشیند، نسبت به آسانسور و برق و زمین و زمان حساس باشد و...) همه‌ی این‌ها خورد خورد مقدمه‌ای می‌شود تا زنگِ بیدارباش‌اش به صدا درآید و در روایتی که هنرمندانه و ظریف به تصویر کشیده شده سِیر یک عصیان را بگذراند تا به پایانی برسد که البته شاید مخاطب خیلی هم «جدی»از پرویز نپذیردش(شاهد مثال روایتِ فیلمساز از واکنش خنده‌ی اغلب تماشاگران فیلم در نقاط مختلف دنیا به صحنه‌ی خشک‌شویی در آخر فیلم). چرا؟ چون می‌دانند او مال این خشونت نیست. جنس خشونت و عصیان پرویز هم یک خشونتِ مرموز بی رگِ لجن‌ذات نیست؛ ته‌اش این است اگر هم بچه‌ای دزدیده شد وسط اتوبان رها شود یا مثلا در بستن به روی صاحبخانه و توله‌سگ انداختن توی سطل آشغال و آمار دادن به آن یکی دوست دخترِ آن پسر و... . اما به هرحال پرویز هم آدم است و می‌تواند کاسه‌ی صبرش در لحظه‌ی اوج کلافگی سرریز شود. پرویزی که تا جایی که جا داشته نادیده انگاشتن‌ها و بی مهری ها در دلِ گنده‌اش چپانده، آن خِس خِسِ نفس نفس زدن‌های مدامش می‌تواند نشانِ تحمل یک فشار سنگین باشد زیر بار همین شکل زندگی.

اما خشونتی که از پرویز «کودک‌دل»، پرویز لااقل «هیولا فکر» می‌سازد از کجا می‌آید؟ حقیقت این است که جامعه‌ی بی‌رحم از پرویزِ آن‌طرفِ میز در شروع فیلم، پرویزِ این طرفِ میز در آخر را ساخته‌. جامعه‌ای که به راحتی آب خوردن و در جواب این‌همه سرویس‌دهی و مسئولیت‌پذیری با گفتن دو سه جمله‌ی «نمی‌شه»،«نمی‌خواهیمت» فاتحه‌ی عادت و خاطره و احساس و میل و چیزهای دیگر را کلهم اجمعین می‌خواند و در نهایت کار را به جایی می‌کشاند که در ازای این عصیان‌ها و به سیم آخر زدن‌ها «قدرت» برود زیر چالش و شاید هم که جابه‌جایی‌ای صورت گیرد میان دو سوی قدرت، شبیه آنچه در پایان فیلم اتفاق می‌افتد و جای پدر و پسر در پشت میز عوض می‌شود، پسر سیگار روشن می‌کند، با بطری آب می‌خورد و تحکم می‌کند بر امرِ بنشینید که من حرف دارم... .

پرویز پیش از این‌ها هم سعی داشته ظرفیت شر داشتن و به قولی آن روی دیگر خود را نشان دهد (بست نشستن درِ خانهٔ پدر بعد از ازدواجش، زدن زیرآب صاحبکار قلدرش و بعد از آن رئیس‌بازی درآوردن و... ) اما انگار برای خودنمایی به اتفاق‌های خصمانه‌تری نیاز است!

می‌ماند یک نکته‌ی دیگر؛ پرویز تنها قربانی‌ای‌ست که فیلمساز خواسته ما در فیلم ببینیمش و دنبالش کنیم (و به خاطر همین هم نه زندگی آذر را برایمان باز می‌کند نه اشکان نه مادر اشکان و نه اصلا خود بات‌فادر! [پدر رباتیکِ پرویز] ). اما تنها قربانیِ این جامعهٔ زیستی، او نیست. این جامعهٔ زیستی که می‌گویم منظورم من و شما نیستیم، دارم فقط آدم‌های خود فیلم را مثال می‌زنم. می‌خواهم از این فشارهای درونی نهایتاً منتج به عصیان بگویم، از تلنبار کردن‌های خشم در خود؛ پدر! همین پدر پرویز که به تنهایی تا ۵۰ سالگی جور پرویز را کشیده بالاخره یک جایی فشارهای درونی را می‌ریزد بیرون به قیمت «پرویز به سلامت» حتا اگر دستپخت آذر بسی فاجعه‌تر از پرویز باشد و باز حتی اگر آذر سیگاری هم از آب دربیاید!، یا مثلا آن پیرمرد سرنگهبان که ۶۰ سال جان کنده و هیچی نشده بالاخره باید دق دلی‌اش را سر پرویز و چهارتا مثل پرویز خالی کند دیگر! و ... تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

پرویز فیلمی نیست و شخصیتی نیست به لطف جان دادن و مال خود کردنِ لوون هفتوانِ فقید که ساده فراموش شود.

 

منبع: سی نت (سینما شبکه)

4915 - احمد شاهوند

...............................................

کلاکت  اثر مرتبط:

پرویز - Parviz        >> مشاهده اطلاعات کامل

 

Header

پرونده های ویژه سی نت از دوره های برگزاری جشنواره فیلم فجر

 

::  نقل مطالب و عکس های اختصاصی سی نت بدون ذکر منبع، نام نويسنده و نام عکاس ممنوع است  ::


صفحه اول  |  فیلم ها  |   هنرمندان   |   نقد و یادداشت  |  نويسنده ها   |  ویدئو  |  پرسش و پاسخ   |  درباره ما    تماس با ما  |   جدول فروش   |   تبلیغات


ماهنامه سینمایی «برش های کوتاه» (جدید)

::  سردبیر: احمد شاهوند  ::

 


تقدیر از احمد شاهوند در اولین جشن رسانه های سینمایی  تقدیر شده در چهارمین جشنواره وب به عنوان بهترین سایت فیلم به انتخاب کاربران  تقدیر شده در جشنواره نشریه های اینترنتی

  كليه حقوق اين سايت براي سایت سی نت (cinetmag.com) محفوظ است.

Copyright © 2003 - 2019 Cinetmag.com All rights reserved


طراحی و اجرا: استودیو سی نت